โดย กักขฬะสตรี
เดือนละครั้งที่ฉันจะต้องไปนั่งอยู่ในแหล่งซ่องสุมสตรีมีครรภ์
ทำอะไรเดิมๆ อย่าง ชั่งน้ำหนัก ตรวจฉี่ วัดความดัน เข้าห้องตรวจ
วันแรกที่เข้าไป ท้องฉันยังไม่ใหญ่โตโอฬารนัก ภาพที่เห็นทำเอาตื่นตาตื่นใจไม่น้อย กับขนาดท้องที่โตมากโตน้อยเดินกันให้ว่อน
ชุดคลุมท้องมีหลากหลายสไตล์ บางชุดสวยหวาน บางชุดราวกับชุดนอน บางชุดก็เปรี้ยวจนเข็ดฟัน
อย่างกับแคทวอล์กสตรีมีครรภ์ ขาดเพียงแต่เพลงประกอบ
ผ่านไปเจ็ดเดือน สิ่งเหล่านี้เรื่มซ้ำซาก
ตอนนี้ ฉันจึงจมอยู่กับหนังสือเล่มโตที่ติดไปด้วยเสมอระหว่างรอเรียกคิว
พลางนึกย้อนกลับไปในวันเวลาที่ท้องฉันไม่มีสิ่งมีชีวิตดิ้นขลุกขลักเหมือนตอนนี้
.................................................................
กล่าวด้วยความสัตย์...ฉันไม่เคยคิดจะมีลูก
ครั้งหนึ่งฉันเคยลั่นวาจาไว้ว่าชาตินี้จะไม่มีลูกเด็ดขาด
สหายหลายคนเยาะหยันว่าไม่มีทาง แต่ฉันก็ยังยืนยันเช่นนั้น
สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า 'ลูก' คืออะไร ไม่เคยปรากฏอยู่ในจินตนาการแม้เพียงเศษเสี้ยว
ใช่ว่าตัวเองจะเกลียดเด็ก...ฉันแค่ไม่ชอบเด็กบางประเภทและเสือกเป็นคนขี้รำคาญ
เอาง่ายๆ ฉันเคยขัดขาเด็กที่ใส่รองเท้าติดล้อวิ่งเล่นในห้างจนชนคนเขาไปทั่ว แต่พ่อแม่ก็ยังยืนเฉย จนเด็กนั่นล้มหัวทิ่ม
ตอนเด็กๆ ฉันยืนนิ่งอยู่ข้างแม่ที่ยืนเฉยปล่อยให้น้องชายร้องไห้แหกปากลั่นห้างเพราะ จะเอาของเล่นราคาแพง น้องร้องจนเหนื่อย แล้วจึงยอมจำนนต่อความนิ่งของแม่และพี่สาวจนต้องลุกขึ้นแล้วเดินตามต้อยๆ กลับบ้าน
หรือกระทั่งหลานชายที่เที่ยวไล่แสดงศักดาความคมของฟัน กัดญาติไปทั่วจนเขาได้แผลกันถ้วนหน้า พอจะมากัดฉันถึงได้เจอฤทธิ์มือตบจนหน้าคว่ำแถมด้วยศอกกลับจนปากช้ำไปหลายวัน
แล้วอย่างนี้ ใครจะกล้าจินตนาการว่าฉันจะมีลูกได้ล่ะ ขนาดตัวฉันยังไม่คิดเลยด้วยซ้ำ
ให้ตายเถอะ ฉันหวาดผวากับเด็กๆ ในฉากประกวดเต้นจากหนังเรื่อง Little miss sunshine มาก รวมถึงเวลาเปิดทีวีแล้วเจอรายการเกมส์โชว์ ประกวดร้องเพลง ฯลฯ
เล่นเอาถอนหายใจไปหลายเฮือก
และขณะที่ฉันกราดเกรี้ยวกับทัศนคติทุเรศทุรังในสังคมอยู่บ่อยครั้ง
ฉันก็กังวลว่าจะเลี้ยงเขาอย่างไรให้ได้ชื่อว่าไม่ได้เพาะบ่มอาชญากร
กังวลไปต่างๆ นานา จนได้ผลสรุปว่า อย่ามีลูกเลยดีกว่าว่ะ
แต่เมื่อขีดที่สองค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนที่ตรวจครรภ์
ใครจะรู้ วันดีคืนดีพระเจ้าก็ล้อเล่นกับเราเอาดื้อๆ ได้เหมือนกัน
..............................................................
ทุกๆ เช้า จะมีการเคลื่อนไหวเกิดขึ้นในท้อง
ฉันรับรู้และตีความได้ว่า เด็กคนหนึ่งกำลังพลิกตัว
จะขยับตัวแต่ละครั้ง ลำบากและเจ็บปวดมาก ถ้าทำได้ก็อยากจะนอนเฉยๆ อย่างเดียว
เดินเหินแต่ละครั้ง ความเร็วลดลงกว่าแต่ก่อนไปหลายต่อหลายเท่า
อาการทั้งเมื่อยและเจ็บโผล่มาให้โอดโอยได้ทุกวัน
ฉันเบื่อเวลาใครพูดว่า สัญชาติญาณความเป็นแม่จะช่วยเราเอง
...กูเจ็บ ก็คือกูเจ็บ...
ฉันไม่ซาบซึ้ง น้ำตาไหลเหมือนโฆษณานมแม่ใดๆ ทั้งสิ้น
แต่พอเกิดความเงียบติดต่อกันนานเข้า กลายเป็นตัวฉันเองที่หวาดวิตก
ต้องคอยเคาะท้องให้เกิดความเคลื่อนไหว
เสร็จแล้วก็นั่งโล่งใจ กลับมาทนและบ่นกับความเจ็บกันต่อ
หลายเดือนก่อนหน้านี้
ฉันวิตกถึงสภาพตอนท้องแก่
แต่เมื่อเวลาผ่านมาจนอายุครรภ์แตะเจ็ดเดือนกว่าๆ
เรื่องวิตกของฉันคือวินาทีที่คลอดและกำลังจะคลอด
ฉันคงไม่พูดว่ามันเป็นความซาบซึ้งของการที่กำลังจะได้สัมผัสสถานะการเป็นแม่
แต่คงเป็นสภาวะที่เราเป็นห่วงความปลอดภัยของอีกสิ่งมีชีวิต นอกจากตัวเอง
Photo by Agatha Katzensprung
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น